Monument H

Monument H

Frisse wind door een monument

Dichtbij de stad in de kern van een Brabants dorp staat een neoclassicistisch dorpshuis uit het jaar 1875. De opdrachtgevers zijn gecharmeerd van het idee om het oude monument nieuw leven in te blazen. Ze vragen WillemsenU naar een ontwerp om het monument te verduurzamen en het pand aan te passen, zodat al hun wensen ingewilligd worden en ze er fijn kunnen wonen.

 

fotografie door Rob van Esch|architectuurfotograaf

Particulier
Noord-Brabant

Het vrijstaande woonhuis ligt op een diep perceel met de voorgevel aan de Dorpstraat en is aan de voorzijde afgescheiden door een statige voortuin. Het is opgetrokken uit handgevormde gele IJsselsteen en de voorgevel is wit gepleisterd. In de achtertuin staat een oude aanbouw en een uitbreiding uit de tweede helft van de vorige eeuw.

Ontwerp

Aan de oorspronkelijke, negentiende-eeuwse plattegrond is een nieuwe betekenis gegeven: alle ruimtes staan in directe verbinding en kunnen vrij ingedeeld en gebruikt worden. Vanuit de eetkamer is een nieuwe toegang naar de achtertuin gemaakt om meer verbinding met de buitenruimte te creëren.

De bewoners hebben veel gereisd en willen hun verzamelde objecten kunnen etaleren. In het interieurontwerp is hiermee rekening gehouden. Het biedt daarom plaats om de souvenirs tentoon te stellen, zodat zij zich in hun nieuwe, oude huis thuis voelen en herinnerd worden aan hun leven op reis.

Op de verdieping van het woonhuis bevinden zich twee slaapkamers, een inloopkast, een badkamer en de fitnessruimte. Gasten kunnen in alle geborgenheid onder de oude dakspanten logeren met uitzicht op de achtertuin.

Interieurontwerp

De gang met zijn marmeren vloer, lambrisering, sierlijsten en deuren zijn van een hoge monumentale waarde. De lambrisering heeft een groen blauwe kleur gekregen passend bij de stenen vloer. In de paneeldeuren is deze kleur als accent toegepast.

De bibliotheek- en vitrinekasten hebben kleuren uit hetzelfde rustgevende kleurpalet gekregen waardoor de ruimtes een samenhangend geheel vormen. De doorgangen hebben een donkere kleur gekregen. Zodoende ontstaan er intieme plekken tussen de omringende kasten.

De wanden in de leefruimtes zijn in lichte neutrale kleuren uitgevoerd, rekening houdend met de natuurlijke, individuele lichtinval in de ruimtes. Een warmere kleur wit is toegepast in de ruimtes met noordoost licht zodat deze ruimtes net zo behaaglijk voelen als de ruimtes die aan de zuidgevel zijn gelegen.

Nieuwe uitbreiding

De laatste uitbreiding uit de jaren ’90 is vervangen door een nieuwe uitbreiding, omdat deze in een slechte staat verkeerde.
De nieuwe uitbreiding is een bescheiden, eigentijdse invulling om het contrast tussen het oude, monumentale en het nieuwe, informele te benadrukken. De vorm van het nieuwe gedeelte is geïnspireerd op de structuur van het woonhuis. Het zadeldak met de leien bekleding refereert aan het dak van het woonhuis en de vorm van de nieuwe uitbreiding aan die van de bestaande aanbouw. In plaats van het bestaande te overschaduwen, vult de nieuwe uitbreiding de bestaande aanbouw aan en zet de vorm gelijkwaardig voort.